Odcienie

Piątek uważam za najmilszy dzień pod słońcem szczególnie, że znalazłam pracę. Tydzień na powrót stał się

5 dniowy plus weekend. Och, 48 godzin luzu, po trudnym (przynajmniej dla mnie) szkoleniu. 

Rysą na moim idealnym obrazie świata jest męcząco przeziębienie ( i to na dzień przed urodzinami) na

pocieszenie wieczorna audycja trójki Lista przebojów z niezawodnym na takie okazje Piotrem Baronem w roli prowadzącego. 

Jestem szczęśliwa. Jak dotąd szukałam na niewłaściwych drogach tego uczucia. Jestem zadowolona 

mimo (a może właśnie dlatego) że wstaje ciemnym świtem (niewinnym oksymoron:P)i mogę podziwiać 

błyszczące słońce. Przed 7 rano słońce króluje, uwielbiam jego delikatne promienie oświetlające 

kamienice. Codziennie też zbieram kasztany(!) moja kolekcja rośnie. Ale jeszcze mam dość sporo miejsca na biurku, więc zostanie kasztanowym królem przede mną :P

Zaczyna się czas szeleszczących liści, tańczących i wirujących w lekkim wietrze. Najbardziej lubię wiatr 

właśnie jesienią. Jesienny delikatnie chłodny wiatr- te zapachy, które ze sobą niesie. 

Liści czas z mgły 

nasyconych powietrzem 

Liści czas z mgły 

w powietrzu

błyszczą i spadają 

wprost na moje rzęsy

jestem łatwopalnym liściem 

Nie mogłam inaczej zainaugurować tej jesieni jak wierszem. Tknięta olśnieniem, ależ to jest cudowna pora

roku na pisanie bogatych wierszy. Tak wiersze jesienią są bogate w przepych słów.