paradise

jesteś  wspomnieniem                                                                                 

którego pragnę poznania                                                                          

                                                                                                        

pragnę poznać cię we wspomnieniu                                                                
dzieło sztuki
chcę oglądać cię w muzeum

jesteś wspomnieniem
obrazu który zachowam
w niepamięci
pamięci

Tytuł posta należy rozumieć dosłownie, pisanie wierszy to jak pobyt w poetycznym raju.
Jestem blisko słów, zeszytu pełnego ich i milczę tworząc kolejne wersy. Jestem ortodoksyjną poetką
piszę przy muzyce (prawie wyłącznie) i zawsze w zeszycie, pogrążona we własnych myślach.
Odręcznie pisane wiersz mają swój urok. Są bardziej niepowtarzalne.