Kadr dnia

Z początku chciałam trochę ponarzekać na  nawał pracy i jednocześnie nieproporcjonalnie małą ilość energii do ogarnięcia wszystkiego. Sądzę, że rezygnacja z tych planów to bardzo dobry pomysł, gdyż najbardziej potrzebny mi jest ocean kreatywności. I staram się jej szukać, a z pewnością nie przyniesie mi korzyści

napisanie,  że jestem śpiąca, zmęczona, a kiedy idę spać senność odchodzi w nie pamięć itd. 

Z niejaki  zdziwieniem rejestruje oznaki nadchodzącej weny poetyckiej! Jestem zaskoczona, bo ostatnio moje myśli krążą wokół wybitnie przyziemnych sprawa( typu analiza moich ankiet do magisterki). 

A głównym problemem(nie jedynym) jest czy zdążę oddać roboczą wersję pracy w nd. 

Więc spróbujmy przejść do meritum:

więc gdy patrzę na Ciebie z bliska

jesteś jak papierowa marionetka 

jesteś jak popiół z papieru

gdy patrzę na Ciebie z daleka 

jesteś tu realny 

a Twoja skóra ma smak 

więc gdy patrzę na Ciebie z daleka 

jesteś wycinanką z papieru

z którą rozmawiam językiem migowym