Wierszem ciąg dalszy nastąpił

Dojrzewanie wiersza jest procesem. Ten powstał w dwóch aktach po pierwszym napisaniu wydał mi się zbyt chaotyczny, a teraz przybrał właściwą formę. Usunęłam nadmiar słów, który dodawał mu zbędnej ciężkości. Lubię harmonię w poezji ale też jej plastyczność, dodawanie słowom nowych znaczeń, tworzenie przypuszczeń i znajdywanie najmniej oczywistych skojarzeń.
Tu znowu wiersz bez tytułu bez konsekwencji powiązany z poprzednim.

jestem linią ciała
wszechświatów ziemskich

jestem linią ciała unoszącą się pod

dotykiem Twych palców 

pod wszechświatem warstwa  

wielokrotna chmur 

kontrastująca z twardą ziemią

jestem linią ciała nad

brzegiem wszechświatów 

ciemnych i głębokich 

byś mógł zanurzyć w nich dłoń 

ziemia jest szorstka i czarna 

w dotyku